Zondag 17 maart 2019

 Proloog. : 21 km.   600 hoogtemeters     Startplaats: Universiteit van Kaapstad

Om 10 uur 16 was het dan eindelijk zover...

De start van onze Cape Epic 2019.
Maanden van plannen, trainen, beuken tegen de wind, afzien in de koude en herstellen van een ongeval. Alles verliep volgens plan. Gelukkig dat Wouter ook graag alles plant en even strikt is in voorbereiding als ik.
Zo kan je met een goed gevoel naar de start. Eens aan de startzone aangekomen voelde je de spanning om je heen. Gelukkig stonden enkele Belgen in onze buurt. Plezant om ze veel succes te wensen en een ontspannen babbel te doen. De setting van deze proloog is magisch. Rond de Universiteit van Kaapstad heerst een magische sfeer precies. Deze ochtend geen zon, wel wat mist.
Heel speciaal... de Tafelberg waar je op moet kan je vandaag niet zien. Enkel de heli’s zie je rondvliegen.


We waren zeker niet triest met dit weer. Niet koud en geen felle zon. Elke dag dat we niet hevig zweten en verhit raken is een dag gewonnen voor ‘Belgen’ als ons. Ons lichaam is de warmte gewoonweg niet gewend.

Next please...
Nr. 558 on the podium.
Daar stonden we dan. 25 seconden amper en we moesten vertrekken.
De startlijn was een kippenvel moment, maar voor je als echt beseft ben vertrokken en in racemodus.
Wouter na de leiding zoals afgesproken. Pas aan de eerste singletrack kon ik overnemen. De hartslag was iets te hoog maar ... dit is wel de Cape Epic. Hier rij je toch niet zomaar als een wielertoerist rond. We willen al onze sponsors niet teleurstellen en ook onze supporters waren op post. Weliswaar in België, maar alle berichten die we kregen gaven die extra boost die we nodig hadden.

De eerste klim deed even pijn aan de benen. Na 15 minuten kwam ik in mijn ritme. Maar eerlijk is eerlijk, Wouter reed beresterk. Ik heb de afgelopen periode amper nog mijn weerstand getraind en dat voel je direct natuurlijk.
De afdalingen zijn voor Wouter, de steile en of technische klimmen bepaal ik het ritme.
Af en toe toomde ik Wouter wat in want o die reed steeds sneller . En er komen nog zoveel lastige kilometers de komende dagen.


Na 33 minuten waren we boven aan Dead’s man Tree. Daarna kwam een stuk asfalt. De regendruppels rolden op mijn bril. Zo mistig was het daar. Ondertussen waren we zeker al een tiental teams voorbij geknald. Stevig ritme maar zeker niet op de limiet.
Net voor de afdaling kwamen we met enkele teams samen. Dat was niet volgens plan. Gelukkig niet
te veel stof. Zo kon ik mijn lijn rijden. Eens beneden ging het snel. Ik nam geen enkel risico. Het dalen op de keien was nog niet op het tempo van Wouter. Maar eens op de iets vlakkere singletrack kon ik opnieuw aansluiten. Pief paf, links , rechts, voorwiel op, achterwiel op, kombocht en ... we waten beneden... ik had 2 sec. om onze tijd te checken. Nog onder het uur.
Alé , gow , riep Wouter
Ok dan ik volg. Een stuk asfalt nog langs een fietspad. En dan terug naar de site van de Unief.
Er stond wat tegenwind. Eens op het gras schakelde ik een tand groter en zette de eindsprint in. We
knalden naar de finish en kwamen binnen in 58 min. en 59sec. We hadden stiekem gedroomd van 60
min. Dus we zitten er niet veraf.

Even elkaar aankijken ... ok well done. Alles ok. We zitten in de race.

De resultaten even afwachten.  Wouter dood leuk: ‘ het mocht eigenlijk nog langer zijn’

Dat wil ik niet meer horen man. Er komt nog genoeg.

Resultaat dan:

144 e in het algemeen klassement.  30e in onze categorie (Masters)
Er starten 650 teams waarvan 225 in onze categorie.

Morgen dus vroeg starten. In box B. Om 7u15. Samen met oa. Oscar Freire!
Van het thuisfront kregen we bericht dat we 1e Belgische duo-team waren.
Serieus?
Dat nemen ze ons nooit meer af maaaaaar    De komende dagen zijn nog zo zwaar dat we ons daar zeker niet gaan mee bezig houden.
Dat we er trots op zijn, dat gaan we niet ontkennen.


Ondertussen zijn we aangekomen in Hermanus. Onze nieuwe thuisbasis.
Het Epic dorp is echt onvoorspelbaar. Moeilijk uit te leggen als je er niet zelf bent.

Daarover vertel ik later wel meer want het is tijd om alles uit te pakken en klaar te maken voor morgen.

Still 625 km to go!

Groeten vanuit de chillzone!

Eindigen doe ik met de woorden van Wouter deze ochtend, toen de UCI commissaris vroeg :

‘Are you ready??,   Wouter: ‘I was Born ready! -

Sponsored by Archi-Co.be, 2Rebuild.be, Van Trimpont, VegaBike, Fietspositionering DM,
                        Bank Delen, KoersKaffee, Scott en Gobik.